سلام.

اولین هیئت سال 88 برگزار شد.

حدود 35 نفر شرکت کردند.
نماز جماعت خواندیم و کمیل و واقعه.
بچه‏هایی که دعا و قرآن خواندند:
مهدی میرزایی7، محمدرجاء عندلیبی‏زاده5، حسام کرمی13،
امیررضا کوشکی5، مرتضی طاهرنژاد10 و محمدعلی رحیم‏زاده10.

سخنران هم سیداحمد آقای طباطبائی بودند.
موضوع: قلم‏رو دین.

اگه به‏طور خلاصه بخوام بگم
اشاره کردند که بیشتر روی صنایع و تکنولوژی صحبت می‏کنیم.
سه نظر در این باب وجود داره:
1- اسلام واقعی در غرب و پیش‏رفت‏های صنعتی اونه،
ما عقب افتاده‏ایم.
همونی حرفی که در غرب اسلام هست و مسلمان نیست،
در کشورهای اسلامی اسلام نیست و مسلمان هست.

2- علوم و صنایع غربی چون با مبانی نادرستی به‏وجود آمده
اصلاً چیز خوبی نیست.
معتقدان این تفکر زندگی روزمره‏شان کاملاً شبیه بقیه است،
منتهی با این دید که این امکانات (که با مبانی غلط ایجاد شده‏اند)
اساساً چیز خوبی نیستند و از آنها بالأجبار استفاده می‏کنند.

3- تکنولوِژی جدید اصولاً خنثی است؛
مثل چاقو، که هم می‏شه ازش خوب استفاده کرد و هم بد.
بیشتر متدینین هم تابع این نظرند.

خود سیداحمد آقا طرف‏دار نظر دوم بودند
و بحث‏های خوبی هم مطرح شد.
در بین بحث هم سؤال و جواب‏ها به آنجا کشید که بحث نیمه‏تمام ماند.

البته بعد صحبت عمومی، بحث لااقل تا یک ساعتی خصوصی ادامه پیدا کرد.

شاید لبّ کلام حاج آقا این بود که
علمی که با مبانی نادرست (دید سکولار و تجربه‏گرای صرف بعد رنسانس)
ایجاد شود، خودش هم نابه‏جاست، خنثی نیست.

البته صدای جلسه هم ضبط شده که اگر مایل‏اید
ای‏میل بدید براتون بفرستم.

یا علی